Jak brzmi wołacz od druhna drużynowa? Druhno drużynowa czy druhno drużynowo? Mówimy panie profesorze, ale z pierwszą formą (druhno drużynowa) spotykam się w harcerstwie równie często.

Szanowni Państwo,
jakie wyrazy nie powinny znajdować się na końcu wierszy w publikacjach? Czy ta zasada edytorska dotyczy tylko jednoliterowych spójników (a, i, w), czy także dłuższych (na, pod, lub, oraz itd.)? Czy można oddzielać od siebie takie połączenia, jak Zielona Góra czy red. nauk., umieszczając ich elementy składowe w różnych wierszach? Bardzo proszę o odpowiedź.
Z poważaniem
Dominik

Jakie jest pochodzenie zwrotu figa z makiem?

Skąd wzięło się słowo glina, gliniarz określające policjanta?

Szanowni Państwo,
interesuje mnie funkcjonowanie słowa hreczkosiej w czasach Mikołaja Reja. Czy wówczas stosowano wspomniane określenie?
Intryguje mnie charakter wyrazu; wydaje mi się, że zawiera nutę pogardy, jednak nie mogę znaleźć potwierdzenia słuszności swoich przeświadczeń. Nurtują mnie zależności między hreczkosiejem a człowiekiem poczciwym ojca polskiej prozy. Rej chwalił żywot szlachcica-ziemianina; czy ówcześni przeciwstawiali Rejowej gloryfikacji zasiedziałego na roli szlachcica?

Dzień dobry. Chciałbym się dowiedzieć, czy w zdaniach "Co do diabła?" i "Co do licha?" powinno się wstawiać przecinki po "co". Będę wdzięczny za uzasadnienie.

Dzień dobry, intryguje mnie słowo, z którym mamy do czynienia dość wcześnie, bo na lekcjach wuefu w szkole podstawowej. Kozłowanie. Proszę o wyjaśnienie skąd pochodzi owo słowo.

Jarek z Lublina

Witam po przerwie wakacyjnej. Moje pytanie dotyczy dopełniacza liczby mnogiej rzeczownika mięso; w szkole uczono mnie formy mięs, pojawia się ona we współczesnych książkach, odnotowują ją jako jedyną nowe słowniki języka polskiego. Ja natomiast zdecydowanie bardziej przekonany jestem do formy miąs, którą zamieszcza jeszcze Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego. Czy mogę zatem w XXI wieku pisać i mówić miąs bez narażania się na zarzut archaizacji języka?

Szanowni Państwo,

zastanawiam się, czy opisując działania podejmowane przez podmioty prawne (firmy, spółki, urzędy) prawidłowe jest stosowanie czasowników takich jak „pragnie”, „wręcza”, „może”. Spotkałem się z poglądem, że są one właściwe wyłącznie dla ludzi (spółka nie ma rąk, więc nie może nic wręczać).

Przykładowo:

Apple Inc. pragnie wyjaśnić, że...

Spółka wręcza pismo...

Urząd może zebrać informacje...

Firma myśli, iż...

Pozdrawiam

Tomasz P.

Co poradnia sądzi o następującej kwestii: Nowy słownik poprawnej polszczyzny, który przestrzega przed umieszczaniem zaimka zwrotnego się na końcu zdania, w bloku z nazwami geograficznymi często podaje informację: „nazw mieszkańców nie tworzy SIĘ”.
PS: A oprócz tego problem ortograficzny dotyczący mojego pytania: czy powinien się tam pojawić, a jeżeli tak, to w którym miejscu, znak zapytania? Zamiast kropki na końcu czy może dwukropka?